In this review study, we summarized the key concepts in gerontology, reviewed the philosophy and methodology of phenomenology, presented both descriptive and interpretive phenomenological methods, and highlighted the areas which can be explored in ageing by phenomenology. We also presented some examples for studying the lived experiences of older adults using phenomenological methods. Results: People experience noticeable changes in their body, emotions and social relations as they grow old. The biopsychosocial aspects of ageing are discussed in gerontology as a growing (...) interdisciplinary science. Phenomenology allows the researchers to obtain a deep understanding of older adults ׳ lived experiences and it can connect the investigators of this discipline to the inner world of ageing adults. Conclusion: Based on the findings, it can be concluded that ageing is an important experience in life, and phenomenological reflection on the lived experiences of older adults can play a crucial role in increasing our knowledge about ageing. (shrink)

خواجه نصيرالدين طوسي در زمرة بزرگ‌ترين و پرنفوذترين عالمان مسلمان سدة هفتم هجري به شمار مي‌رود. بخش عمده‌اي آثار وي ناظر به آثار و آراء فخرالدين رازي و در دفاع از فلسفه و ارائة كلامي درست و متين تدوين شده است. خواجه علاوه بر كلام و فلسفه، آثار عرفاني نيز دارد. مشكل مطالة آثار وي اين است كه گاه وي در كلام به مطالبي معتقد شده و در فلسفه از آنها دست برداشته است. وي همچنين با پذيرش محوري‌ترين آموزة عرفان (...) اسلامي، از سطح فلسفة رايج نيز گذشته است. برخي معتقدند كه خواجه نصير نيز مانند عده‌اي ديگر از انديشمندان، دچار تحوّل فكري شده و اين اختلاف‌ها مربوط به دوران‌هاي گوناگون فعاليت علمي و معرفتي وي بوده است. اين مقاله نشان مي‌‌دهد كه خواجه نصير هم ‌زمان همة اين سطوح انديشه را داشته است و نمي‌توان او را دچار تحوّل فكري دانست. درحقيقت، سه سطح طولي انديشه خواجه، به ترتيب عبارتند از: كلام، فلسفه و عرفان. در اين مقاله، با ارائة نمونه‌هايي، وجود اين سه سطح در كار وي، اثبات شده است. (shrink)

حقايق اندماجي مقام ذات، حيثيات، احوال و صفات آن ذات بسيط اند. ازآنجا كه اين حقايق، تفصيل نيافته و تعينات ذات نيستند، در ذات مستهلك اند. حقايق اندماجي، كثرتي بالفعل را در ذات ايجاد نمي كنند و در غيب ذات، مخفي اند؛ يعني ظهور ندارند. اين حقايق، از جهت واحد بر ذات صادق اند، يعني حيثيات جهت واحد ذات هستند. عارفان مكتب ابن عربي، از واژگاني مانند استهلاك، اندماج، استجنان، اجمال، كمون و قوه، براي اشاره به اين حقايق استفاده كرده (...) اند. آنان تبيين هايي دربارة چگونگي حضور اين حقايق در متن ذاتي كه بدان موجودند، ارائه داده و از مثال هايي نيز براي دريافت بهتر آنها استفاده كرده اند. از نظرگاه عرفاني، اين حقايق را بايد داراي نحوه اي ويژه از موجوديت مجازي يا بالعرض دانست. اين نوشتار، از حقايق اندماجي با تأكيد بر مقام ذات بحث مي كند. كمالات و شئون ذاتي مقام ذات، مهم ترين مصداق حقايق اندماجي در عرفان محيي الديني هستند. اما اصل بحث عموميت دارد و دربارة ساير مصاديق اين حقايق نيز جريان دارد. (shrink)